Selim Babullaoglu

Selim Babullaoglu, Azerbejdżan. tłum. Grażyna Zając i Ilaha Karimova

„Nie ma kto pisać do pułkownika”

Czy rozmowa z dzieckiem możne zamienić się w wiersz? Owszem. Każda sztuka polega na kadrowaniu rzeczywistości, poetyckie podsłuchiwanie niczym się nie różni od pracy rzeźbiarza, który ociosuje swoją wizję z nadmiaru materiału. Poeta oczyszcza język ze zbędnych szumów. Poezja Səlima Babullaoğlu jest jednocześnie mądrościowa i po dziecięcemu naiwna, aforystyczna, ale i dyskursywna. Co najważniejsze zaś – świadoma własnych ograniczeń w konfrontacji z bogactwem doznań, które niesie ze sobą każdy kolejny dzień. Babullaoglu często zwraca się w swoich tekstach do konkretnych osób, kreując atmosferę intymnej przyjacielskiej rozmowy, której mamy okazję się przysłuchiwać. To wiersze bardzo życiowe w sensie dosłownym, dzieciństwo spotyka się w nich z dojrzałością i starością, by wspólnie wyśpiewać pieśń zachwytu nad światem.

Kultura Liberalna o tomie >>

Wybór wierszy

O poecie

Selim Babullaoglu (Səlim Babullaoğlu) urodził się w 1972 roku. Studiował bibliotekoznawstwo na Państwowym Uniwersytecie w Baku. Jest poetą, tłumaczem i eseistą, członkiem Związku Pisarzy Azerbejdżańskich i pracownikiem etatowym Związku jako dyrektor oddziału zajmującego się przekładem i kontaktami literackimi. Należy do Środkowoazjatyckiego PEN Clubu
z siedzibą w Biszkeku (Kirgistan). Jest laureatem wielu nagród literackich w kategorii poezji oraz przekładu, nie tylko w swoim kraju, ale także za granicą (m. in. w Turcji, Serbii
i Kirgizji).

Selim Babullaoglu jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych współczesnych poetów Azerbejdżanu. Opublikował trzy tomy poetyckie: Tenha (Samotny, 1996), İlyas Göçmenin şekil defteri (Album Iliasa Goczmena, 2010) i „Polkovnike heç kim yazmır” („Nie ma kto pisać do pułkownika”, 2013 i 2014).

Poezje Selima Babullaoglu były tłumaczone na kilkanaście języków świata, między innymi na turecki, rosyjski, ukraiński, uzbecki, angielski, gruziński, perski, polski, a w pięciu krajach wydano jego książki poetyckie. W Polsce ukazał się tomik wierszy pod tytułem Poświęcone biciu serca (Wrocław 2007, Wydawnictwo ATUT, 70 stron). Przekładu z oryginału azerbejdżańskiego dokonały: Ilaha Karimova, Raisa Miskierli, Wusala Mustafajewa i Sonia Pirijewa. Poeta gościł w Polsce z okazji premiery swojego tomiku, odwiedził wówczas Wrocław, Warszawę i Kraków.

O tłumaczkach

Grażyna Zając – w roku 1983 ukończyła studia turkologiczne w Instytucie Orientalistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego i została zatrudniona w tym samym instytucie w charakterze asystenta. Pracuje tam do dzisiaj. W roku 1995 obroniła pracę doktorską poświęconą twórczości XX-wiecznego prozaika tureckiego Orhana Kemala, a w 2009 uzyskała habilitację na podstawie książki „Smutna ojczyzna i ja smutny”. Kręgi literackie epoki Abdülhamita II w świetle tureckiej autobiografii. Jej zainteresowania naukowe to: literatura turecka XIX i XX wieku ze szczególnym uwzględnieniem osmańskiej autobiografii, literatura azerbejdżańska, literatura Turków cypryjskich.

Jest autorką trzech książek oraz kilkudziesięciu artykułów i referatów. Swoimi publikacjami i przekładami wspiera środowisko polskich Tatarów, publikując w polskiej prasie tatarskiej. Jest tłumaczką literatury tureckiej na język polski.

Ilaha Karimova (İlahə Kərimova) – absolwentka Bakijskiego Uniwersytetu Słowiańskiego (2003) oraz Uniwersytetu Wrocławskiego (2011), stypendystka programu stypendialnego RP, doktor nauk humanistycznych, wrocławska koordynatorka Azerbejdżańskiego Centrum Kultury, tłumaczka, lektor języka tureckiego w Instytucie Studiów Klasycznych, Śródziemnomorskich i Orientalnych Uniwersytetu Wrocławskiego, członek Związku Pisarzy Azerbejdżańskich, autorka Rozmówek polsko-azerbejdżańskich oraz wielu polskich przekładów utworów wybitnych azerbejdżańskich pisarzy.

W 2011 roku otrzymała nagrodę Mahmuda Kaszgariego za tłumaczenie literatury polskiej na język azerbejdżański oraz propagowanie literatury azerbejdżańskiej za granicą. Obecnie prowadzi zajęcia z przedmiotu wielokulturowość azerbejdżańska na Uniwersytecie Wrocławskim. Od 2004 roku mieszka w Polsce.