Versopolis 2022

Eka Kevanishvili (ur. 1979 w Tbilisi) – gruzińska reporterka i dziennikarka śledcza zajmująca się przede wszystkim polityką, sprawami społecznymi, prawami człowieka, problemami mniejszości. Jest autorką pięciu tomów poezji, zbioru opowiadań oraz zbioru esejów i wywiadów. Wszystkie jej książki poetyckie zdobyły nominacje do nagrody SABA, najważniejszego gruzińskiego wyróżnienia literackiego, a w 2014 roku SABĘ przyznano jej za zbiór poezji Sprzedaż domu. Uczestniczyła w licznych festiwalach poezji w Europie, a jej wiersze tłumaczone były na kilkanaście języków.

Magda Nowakowska — tłumaczka literatury gruzińskiej i polskiej, kartwelolog, animatorka kultury. Z języka gruzińskiego przetłumaczyła pięć współczesnych powieści, w tym W tej powieści wszyscy umierają Beki Adamaszwilego, Załzawione okulary Gogi Gwaharii, Ptaki i ludzie ArchilaKikodzego, Adibas Zazy Burczuladze oraz tomik poezji Tobie wolno Zwiada Ratianiego. Za tłumaczenia gruzińskiej literatury była dwukrotnie nominowana do prestiżowej nagrody literackiej SABA. Z zawodu jest muzykiem i dziennikarką. Specjalizuje się w tradycyjnym gruzińskim wielogłosie. Na co dzień pracuje jako ekspert do spraw komunikacji w misji ONZ w Tibilisi.

Iryna Ciłyk (ur. 1982 w Kijowie) – ukraińska reżyserka, pisarka i scenarzystka. Jej dokument „Ziemia jest niebieska jak pomarańcza” zdobył szereg wyróżnień na całym świecie, w tym nagrodę za reżyserię na Sundance Film Festival w 2020 roku. Ciłyk jest autorką ośmiu książek – poetyckich, prozatorskich oraz książki dla dzieci. W czasie wojny rosyjsko-ukraińskiej w strefie działań wojennych w Donbasie Iryna brała udział w szeregu działań artystycznych, literackich i społecznych, a jej ostatnie wiersze i filmy odzwierciedlają to doświadczenie. W tej chwili Iryna z synem przenieśli się z Kijowa do bezpieczniejszego Lwowa.

Fot. Tamara Wyrzykowska

Aneta Kamińska (ur. 1976) – poetka i tłumaczka poezji ukraińskiej. Urodziła się w Szczebrzeszynie, pochodzi z Zamościa, mieszka w Warszawie. Ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim, pracuje jako metodyczka i lektorka języka polskiego dla cudzoziemców. Autorka tomów poetyckich: Wiersze zdyszane (2000), zapisz zmiany (2004), czary i mary (hipertekst) (2007), autoportret z martwą naturą, ostatnie wiersze nazara honczara napisane przez anetę kamińską (2018, nominacja do Nagrody Nike 2019) oraz więzy krwi (2018). Wydała wybory przekładów wierszy Nazara Honczara Gdybym (2007; przekład wspólnie z Andrijem Porytką), Hałyny Tkaczuk Ja ta inszi krasuni/ Ja i inne piękności (2011), Chrystii Wenhryniuk Dowhi oczi/ Długie oczy (2013), Borysa Humeniuka Wiersze z wojny (2016), Lubow Jakymczuk Morele Donbasu (2018), Julii Stachiwskiej Wszystkie możliwe rzeczy (2019; Nagroda „Literatury na Świecie” za przekład), Wasyla Hołoborodki Tęcza na murze (2020) oraz prozę poetycką Olafa Clemensena Lato ATO (2020), a także trzy autorskie antologie: Cząstki pomarańczy. Nowa poezja ukraińska (2011), 30 wierszy zza granicy. Młoda poezja ukraińska (2012) oraz Wschód – Zachód. Wiersze z Ukrainy i dla Ukrainy (2014). Współtłumaczka antologii: Portret kobiecy w odwróconej perspektywie. 12 poetek z Czech.