Uwaga. O „Właśnie:” Agnė Žagrakalytė
Opublikowano 05 lutego 2020Uwaga, język książki poetyckiej „Właśnie:” litewskiej poetki Agnė Žagrakalytė pracuje na własnych zasadach. Mamy tu ferwor słów, metafory z kategorii tych – na pierwszy rzut oka – niemożliwych do wyobrażenia, zatrzymujących, zastanawiających. Metafory zdziwienia. Metafory olśnienia, pracujące długo w wyobraźni (…)
Zobacz więcejWahadło Cassara. O „Czterdziestu dniach” Antoine’a Cassara
Opublikowano 05 lutego 2020Antoine Cassar zasłynął w Europie z eksperymentów poetyckich – wierszy, w których łączył różne języki europejskie, rozdmuchując przy tym do niewyobrażalnych rozmiarów dostępne pola semantyczne. Nietrudno odgadnąć, skąd wzięło się to dążenie: „Czterdzieści dni” to wyraz niewyrażalnego. Świadectwo traumy, której (…)
Zobacz więcejPisanie po trzęsieniu. O „Trzęsieniu ziemi” Jeana Portante
Opublikowano 02 lutego 2020Miejsca, w których wyrastaliśmy zabieramy ze sobą w świat, w dorosłość. I jeśli tym miejscom dzieje się krzywda, to i nam dzieje się krzywda. Korzenie w nas pracują. Zaświadcza o tym poeta Jean Portante w książce o dużo mówiącym tytule (…)
Zobacz więcejĆwiczenia z wyobraźni. O „Wielkanocy” Ingi Gaile
Opublikowano 29 stycznia 2020„Wyobraź sobie” powtarza z uporem w wierszach łotewska poetka Inga Gaile. Tak jakby akt otwarcia wyobraźni na to, co znajduje się poza naszym osobistym doświadczeniem był konieczny, jakby był warunkiem pełnego istnienia w świecie. „Wielkanoc” to książka piękna, a zarazem niewygodna, (…)
Zobacz więcejW poszukiwaniu niestraconego. O „Czarnym boisku” Balšy Brkovicia
Opublikowano 29 stycznia 2020„Jutro, które już wcale nie jest jutrem, znowu przyjdzie.” Tak Zygmunt Kubiak przetłumaczył jedną z najciekawszych fraz Kawafisa nie bez powodu pojawiającego się jako bohater na samym początku tomu Balšy Brkovicia. „Czarne boisko” jest bowiem klasycystycznym aktem buntu przeciwko niezgodzie (…)
Zobacz więcejPod gwiazdą Palo Alto. O „O równowadze” Sinéad Morrisey
Opublikowano 29 stycznia 2020Wiersze Sinéad Morrisey nie podlegają łatwemu opisowi. Lawirują pomiędzy tematami, kluczą wśród tropów i nierzadko pozostawiają czytelnika z poczuciem bezradności wobec rozbuchanej wyobraźni poetki. Gdybym miał odnaleźć czynnik spajający te wiersze w zwartą całość, byłby to paradoksalnie czynnik podlegający najsilniejszym (…)
Zobacz więcejCzas poza kontekstem. O „Tobie wolno” Zwiada Ratianiego
Opublikowano 17 stycznia 2020Gdyby przydarzył mi się koszmar literaturoznawcy i ktoś kazał mi wypowiedzieć się na temat poezji Zwiada Ratianiego jednym słowem, wyjątkowo nie wahałbym się długo i powiedział: „czas”. Nie bez powodu – jest to wątek, który wprawdzie prześlizguje się przez cały (…)
Zobacz więcejNie zapominać. O „Gęsiej skórze” Darka Cvijeticia
Opublikowano 17 stycznia 2020Nie zapominać, a upominać się o pamięć. Pracować z pamięcią własną i innych, mówić głosami ofiar i głosami oprawców, zderzać je, poetycko naświetlać, odbierać niepamięci. Gęsia skóra autorstwa uznanego poety Darko Cvijeticia z Bośni i Hercegowiny, przetłumaczona przez Miłosza Waligórskiego, (…)
Zobacz więcej