Antoine Cassar
Malta
Antoine Cassar, Malta. tłum. Zuzanna Gawron
Czterdzieści dni
Czterdzieści dni to wiersz lament, poetycka kronika krzywd (doznanych przez matkę i syna ze strony sadystycznego ojca), która przekształca się w przejmujące świadectwo przepracowywania traum, w zapis bolesnej wędrówki z piekielnych czeluści pamięci, ze środka ropiejącej rany, ku niezmierzonym wodom litości i przebaczenia. Z nieufnością zwykle traktuje się sztukę, która nosi znamiona autoterapii. Cassar nic sobie z tych uprzedzeń nie robi, bo skala cierpienia, z jakim musi się zmierzyć, przewyższa literackie kalkulacje. Efektem jest swoisty poemat drogi: od nienawiści (również wobec samego siebie) do miłosierdzia, drogi w sensie metafizycznym i czysto dosłownym, ponieważ bohater codziennie uporczywie pokonuje pieszo kolejne kilometry. Wędruje przez życie i przez tekst, przez krajobrazy i historię literatury, cierpi jak Hiob i narażony jest na pokusy jak Chrystus podczas czterdziestu dni postu. Romantyczny patos i barokowa metaforyka są jego orężem przeciwko szaleństwu.
Wybór wierszy
Antoine Cassar
Antoine Cassar (ur. 1978 w Londynie) – poeta, tłumacz oraz działacz kulturalny. Czterdzieści dni (2017) to zbiór wierszy o traumach dzieciństwa, depresji oraz chodzeniu jako formie autoterapii; w 2018 roku tom otrzymał Krajową Nagrodę Książkową Malty. Wydany w formie antypaszportu dla wszystkich ludzi i pejzaży poemat Passaport (2009) przetłumaczono na 11 języków; na Malcie utwór adaptowano do wystawienia na scenie (nagroda dla Najlepszej Produkcji oraz Najlepszej Aktorki na MADC One Act Play Festival 2010), następnie Passaport gościł na scenach francuskich, belgijskich, włoskich i australijskich teatrów. Wielojęzyczny utwór Merħba, a poem of hospitality (Merħba, poemat o gościnności) otrzymał w 2009 roku nagrodę United Planet Writing Prize. Wśród pozostałych publikacji Cassara są m.in. poemat Mappa tal-Mediterran [Mapa Morza Śródziemnego] (2013) oraz zbiór wierszy Bejn / Between (Pomiędzy, 2011). Jako tłumacz przełożył na język angielski i hiszpański utwory wielu maltańskich pisarzy. Z ogromnym zaangażowaniem tłumaczy na rodzimy język poezję Pabla Nerudy i Walta Whitmana. Na portalu społecznościowym stworzył projekt Spread poetry, not fear (Siej poezję, nie strach), który był reakcją na paryskie ataki w 2015 roku i powiązane z nimi sianie paniki w mediach oraz medialne manipulacje.
Zuzanna Gawron
Zuzanna Gawron (ur. 1983 r. w Warszawie) – tłumaczka, lektorka, instruktorka teatralna. Od dzieciństwa związana z Hiszpanią. Przełożyła na język polski monologi teatralne Moisésa Mato oraz prozę poetycką Alejandry Pizarnik. Tekst ten został przeniesiony na scenę (Usuwanie Alejandry, reż. E. Gramont, 2006). Publikowała w „Ricie Baum” i fińskim „Signalu” artykuły w czasopismach oraz reportaże literackie o migracji. Teksty zostały adaptowane na potrzeby czytania performatywnego (Noc jest czarna / ciemnoskóra jest noc, reż. M. Czerwiński, 2015).
